حسنا و ماهان

حسنا تا این لحظه 1 سال و 11 ماه و 25 روز و 2 ساعت و 20 دقیقه و 45 ثانیه سن دارد.

آخرای ماه صفر دایی جان تونست مرخصی بگیره و  ماهان کوچولو رو آوردن پیشمون.تا موقعی که ماهان رو ندیده بودی همش میگفتی ماآن دندون نداله ،هر کس ازت از ماهان میپرسید تو همین جمله رو میگفتی بعد لبهات رو غنچه میکردی و و با انگشت کوچولو بودن ماهان رو نشون میدادی ومیگفتی ماآن لولوئه (کوچولوئه).

وای وقتی فهمیدی دارن میان دل تو دلت نبود اینقدر میگفتی دایی ماآن میاره...من بغل کنم...

خلاصه اومدن وتو ازنزدیک دیدیش ،الهی دورت بگردم که اینقدر با محبتی دستش رو میگرفتی میگفتی عسیس منی و هی پیشونیش رو بوس میکردی.جالب اینجا بود که بعداز دیدن ماهان دیگه بهش نگفتی ماآن صداش میکردی ماخان.

روز 29 صفرم بابا جون اینا نذری حلیم داشتن.فامیلهای نزدیکم از نهار اومدن اونجا .دختر عمه مامان که امیر علی داره هم اومده بود وتو با ماخان وامَلی کیف میکردی.

ولی خب بعداز دو سه روز پیش ماهان جیگر بودن ویه روز پیش ماهان وامیر علی بودن فیلت یاد هندوستان کرد وچند روز بد جور مامان رو اذیت میکردی.هر چند مستقیم نمیگفتی ولی دائم تو خواب وبیداری می می ،می می میکردی.بعدشم که کلک جدید سوار کردی وهی میگفتی من ماخانم دندون ندالم می می میخوام وبه این بهونه هی میومدی بغلم و....یا میگفتی اَمَلیم دندون ندالم وبعد داستان تکرار میشد.

این داستان ماخان دندون نداره تو هم سوژه همه شده بود از بس رو این موضوع تاکید داشتی که ماخان دندون نداره خیار نمیتونه بخوره،دیب نمیتونه بخوره،غذا نمیتونه بخوره و خلاصه برای راضی کردن خودت که دیگه می می نمیخوری هی میگفتی.بعد براش میخوندی ماخان دندون نداله ایشالا در میاله....قربون این حرف زدنت بشم دارو ندارم.

برا شامم امیر علی ومامان باباش موندن پیشمون .امیر علی وقتی سفره رو میبینه هی حمله میکنه طرف سفره ویا هی دهن اونایی که دارن غذا میخورن رو نگاه میکنه ولبهاش رو تکون میده عمه سمیه (مامان امیر علی)هم هی دلش میسوزه برا همین سر سفره امیر علی رو پشت خودش خوابوند که سفره و ماهارو که غذا میخوریم نبینه.تو رفتی کنارش نشستی وبهش میگفتی امَلی دندون ندالی؟غذا نمیخولی؟من دندون دالم،غذا میخولم.تو می می میخولی؟من دندون نداشتم می می میخوردم....خلاصه همه محو حرف زدن تو شده بودن.قربونت برم شیرین زبونم.